Monografi a autorstwa Beaty Olędzkiej pt. „Księga łacińskich i polskich nazw chorób od końca XVIII wieku po współczesność” podejmuje temat, który dotąd nie miał opisu ani opracowania z zakresu językoznawstwa latynistycznego, ani w opracowaniach z zakresu językoznawstwa polonistycznego.

Zastosowano w niej zarówno synchroniczne, jak i diachroniczne techniki opisu, co wynikało z jakości materiału leksykalnego. Niewątpliwą wartością dodaną tej pracy jest perspektywa interdyscyplinarna i ujęcie komparatystyczne (latynistyczno-polonistyczne), co stanowi istotny element jej charakterystyki jako oryginalnego dzieła naukowego.
z Przedmowy Prof. dr. hab. Stanisława Dubisza